თითქმის ყველაფერი კარგად მიდიოდა, ჩემი ცხოვრება ჩვეულ რიტმში ჩადგა. ჩვეულ-არაჩვეულებრივ რიტმში... მე და ლაშა ერთად ვიყავით. არ გვქონდა რაღაც ‘სტატუსი’ უბრალოდ ვყავდით ერთმანეთს, ვავსებდით ერთმანეთს... უკვე თითქმის ერთი თვე გავიდა, მე კი ისევ ვეძებ ჩემს დარაჯს, ჯერაც ვერ მიპოვნია. ლაშასთან მჩვევია წარსულის ჩაბღაუჭება. რაც არ უნდა ძნელი იყოს ჩემთვის, მე მას მაინც ვუშვებ. არ მინდა მოგონებებით ვიცხოვრო. თუმცა ხანდახან მოგონებები ამოტივტივდებიან
↧