ციხის მიყრუებულ კედლებში მხოლოდ ჩემი საცოდავი ქვითინი ისმოდა. ადგილზე ვერ ვჩერდებოდი, ხან ერთ კუთხეში ჩავიკეცებოდი და ხან გისოსებს ვჭიდებდი ხელს. ვეცადე დავმშვიდებულიყავი, თუმცა იმაზე ფიქრმა რა მოხდებოდა შემდეგ ნორმალურად აზროვნების უნარი წამართვა.
↧