დიდი წვალების შემდეგ როგორც იქნა ჩამეძინა, მაგრამ ასეთ ძილს საერთოდ არ დამეძინა ჯობდა. ვინმესთან საუბარი მინდოდა, მაშინვე ანის დავურეკე და ვთხოვე ჩემთან გამოსულიყო. ყველაფერი ისე მოვუყევი, როგორც იყო. გაოგნებისაგან ვერაფერს ვეღარ ამბობდა.
–რა ვქნა, როგორ მოვიქცე? – სასოწარკვეთილი ხმით ვეკითხებოდი მე.
–უნდა დაელაპარაკო, – მითხრა ანიმ და ღრმად ამოისუნთქა,
–რაზე უნდა დაველაპარაკო, საშინლად ნაწყენი ვარ, – ვთქვი საცოდავად მე და თავი ჩავღუნე.
–რა ვქნა, როგორ მოვიქცე? – სასოწარკვეთილი ხმით ვეკითხებოდი მე.
–უნდა დაელაპარაკო, – მითხრა ანიმ და ღრმად ამოისუნთქა,
–რაზე უნდა დაველაპარაკო, საშინლად ნაწყენი ვარ, – ვთქვი საცოდავად მე და თავი ჩავღუნე.