მე და ნიკო კაფეში ვისხედით, უცებ ფეხზე წამოდგა და ჩემს წინ, ცალ მუხლზე დადგა. ჯიბეში ხელი ჩაიყო და იქიდან პატარა, შავი ყუთი ამოაძვრინა. ფრთხილად გახსნა ყუთი და ბრილიანტის ბეჭდის ბრწყინვალებამ თვალი მომჭრა. მძიმედ გადავაგორე ნერწყვი, ნიკოს შევხედე, არც ის იყო უკეთეს დღეში. ერთი ღრმად ჩაისუნთქა და თვალი გამისწორა.
↧