ძლივს როგორღაც დაასრულა ერთი თეფში ბოსტნეულის სალათის მირთმევა დემეტრემ და თინაც დამშვიდებულ- დასვენებული განაგრძობდა,მასთან საუბარს.
-სანამ ეს დაგემართებოდათ,ხომ ლაპარაკობდით?,დემეტრე ურეაქციოთ უსმენდა მომვლელეს თინა უკვე გაგულისდა დემეტრეს ასეთ უკვე აღარც კი იცოდა რა დაერქმია მის საქციელზე-რათ გინდა რა,რაც გინდა კითხე,კრიჭა ვერაფრით გავუხსენი,ამას ორი თვე რა გაუძლებს,ყურები დამიგუბდა,ჩემი ლაპარაკით უკვე დავიღალე,ბუზღუნებდა გულში.
-სანამ ეს დაგემართებოდათ,ხომ ლაპარაკობდით?,დემეტრე ურეაქციოთ უსმენდა მომვლელეს თინა უკვე გაგულისდა დემეტრეს ასეთ უკვე აღარც კი იცოდა რა დაერქმია მის საქციელზე-რათ გინდა რა,რაც გინდა კითხე,კრიჭა ვერაფრით გავუხსენი,ამას ორი თვე რა გაუძლებს,ყურები დამიგუბდა,ჩემი ლაპარაკით უკვე დავიღალე,ბუზღუნებდა გულში.